Η Χαλκίδα έξυπνη πόλη

Τον πρώτο Δήμο στην Ελλάδα, όπου θα εγκατασταθούν πιλοτικά συστήματα «έξυπνης» στάθμευσης (Smart Parking) και «έξυπνου» φωτισμού (Smart Lighting), υποστηριζόμενα από μία ενιαία πλατφόρμα έξυπνης πόλης, θα αποτελέσει η Χαλκίδα. Οι δυο εφαρμογές θα συμβάλλουν στη διευκόλυνση εύρεσης θέσης στάθμευσης, στην αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας, αλλά και στη μείωση κατανάλωσης ενέργειας στην πόλη.

Στόχος του έργου, που θα υλοποιήσουν από κοινού ο Όμιλος ΟΤΕ, η Cisco, η ΚΑΥΚΑΣ και η OTS, είναι να αποδειχθεί στην πράξη το όφελος που προκύπτει σε μια πόλη και τους κατοίκους της από την υιοθέτηση έξυπνων τεχνολογιών.

Διαβούλευση για τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων

Το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αποτελεί το βασικό μας εργαλείο στην χάραξη της πολιτικής μας για την διαχείριση των αποβλήτων. Υιοθετώντας πλήρως τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων και τις δράσεις του Εθνικού  Στρατηγικού Σχεδίου Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων, ο σχεδιασμός της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, βασιζόμενος σε παραμέτρους όπως πληθυσμιακά στοιχεία, φυσικό περιβάλλον, υφιστάμενες εγκαταστάσεις ,την εξασφάλιση της μικρότερης δυνατής επιβάρυνσης του περιβάλλοντος και των βέλτιστων οικονομοτεχνικών λύσεων, αναφέρεται στην ανάπτυξη εγκαταστάσεων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης αποβλήτων στο σύνολο των Περιφερειακών Ενοτήτων της Περιφέρειάς μας.

Ενισχύονται οι πιστώσεις για την συντήρηση- βελτίωση του Εθνικού και Επαρχιακού Οδικού Δικτύου της Εύβοιας.

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με την πρόσφατη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου (180/2016) ενέταξε νέο υποέργο  στο έργο «Συντήρηση οδικού δικτύου Π.E. Eυβοίας για τα έτη 2015, 2016 & 2017" του προγράμματος ΣAEΠ 566». Πρόκειται για  το ενάριθμο 2014ΕΠ56600002, συνολικού προϋπολογισμού 10.800.000 ευρώ. Μετά τις δημοπρατήσεις επτά (7) υποέργων προέκυψε περίσσευμα 3.803.000 ευρώ  ως προϊόν των εκπτώσεων δεδομένου ότι υπήρξαν εκπτώσεις έως και  68%. Σε αυτό προστίθεται και το ποσόν των 800.000 ευρώ που δεν είχε κατανεμηθεί. Από το σύνολο των 4.603.326,48 ευρώ αδιάθετων πιστώσεων δεσμεύτηκε ποσόν 3.000.000 ευρώ για νέο υποέργο με τίτλο «ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ – ΒΕΛΤΙΩΣΗ Ε.Ο. ΨΑΧΝΑ – ΠΡΟΚΟΠΙ»  Το νέο υποέργο  αφορά «στην άρση καταπτώσεων, καθαρισμό και επένδυση τάφρων, εξυγίανση και αποκατάσταση βλαβών οδοστρωμάτων, επούλωση λάκκων, ασφαλτόστρωση, κατασκευή οριζόντιας και κατακόρυφης σήμανσης, τοποθέτηση στηθαίων ασφαλείας και λοιπών εργασιών στην Εθνική οδό 77 Χαλκίδα – Ιστιαία και ειδικότερα στο τμήμα από Ψαχνά μέχρι Προκόπι.»

Για το ίδιο περίπου τμήμα εκτελείται ήδη το υποέργο ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ 77 ΧΑΛΚΙΔΑ-Λ.ΑΙΔΗΨΟΥ (ΤΜΗΜΑ ΠΑΓΩΝΤΑ-ΠΡΟΚΟΠΙ) αρχικού προϋπολογισμού 1.200.000 ευρώ το οποίο δημοπρατήθηκε με έκπτωση  60% και τελικό προϋπολογισμό 474.638,08 ευρώ. Στην Βόρεια και την Κεντρική Εύβοια έχουν ήδη δημοπρατηθεί επτά υποέργα ύψους περίπου 1.500.000 ευρώ.

Οι Περιφέρειες θα διαχειριστούν περί το 37% του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020. 66,6 εκατομμύρια για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας

Εκχωρούνται στις Περιφέρειες της χώρας αρμοδιότητες που αντιστοιχούν περίπου στο 37% των πόρων του νέου ΠΑΑ, για ένα σύνολο αναπτυξιακών παρεμβάσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, μέσω των οποίων οι Περιφέρειες καλούνται να υλοποιήσουν τις χωρικές στρατηγικές τους επιλογές σχετικά με τον αγροδιατροφικό τομέα, οι οποίες θα συνεργούν και θα συμπληρώνουν τις εθνικές στρατηγικές επιλογές, με στόχο την αποκέντρωση και τη μείωση της γραφειοκρατίας.

«Ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Χαλκιδέων για το θάνατο του πρώην Δημάρχου του Δήμου Χαλκιδέων ΣΤΕΛΙΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ».

Ο κ. Πρόεδρος πριν από την έναρξη   πρότεινε την συζήτηση του κατεπείγοντος θέματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του  άρθρων 95 παρ. 4   του Ν. 3463/2006.

Το Δημοτικό Συμβούλιο μετά την πρόταση του Προέδρου    -   Αποφασίζει ομόφωνα

Κρίνει το ανωτέρω θέμα κατεπείγον  και καλεί τον Πρόεδρο να κάνει την εισήγηση του θέματος.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Χαλκιδέων συνήλθε εκτάκτως σήμερα 5 Ιουλίου 2016, ημέρα Τρίτη και ώρα 14:00 πμ, με αφορμή την αναγγελία του θανάτου του πρώην Δημάρχου του Δήμου Χαλκιδέων ΣΤΕΛΙΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ.

Κατά την έναρξη της συνεδρίασης ο κ. Πρόεδρος προέβη προς το Σώμα στην ακόλουθη εισήγηση :

 «Με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό, η κοινωνία της Χαλκίδας αποχαιρετά σήμερα τον Στέλιο Μαργαρίτη, έναν άξιο Δήμαρχο που για δεκαετίες υπηρέτησε τον τόπο και την Αυτοδιοίκηση, στην οποία αφιερώθηκε με όραμα συνέπεια, ήθος και αγωνιστικό πνεύμα.

Ο Στέλιος Μαργαρίτης έδρασε σε όλη του τη ζωή και σε όλα τα επίπεδα (επαγγελματικά, κοινωνικά, οικογενειακά) με τρόπο υποδειγματικό.

Με την αξιοπρεπή και συνεπή προσωπική του διαδρομή, πάντα ενταγμένη στη συλλογική δράση, άφησε το δικό του στίγμα προσφοράς στην τοπική κοινωνία και κέρδισε το σεβασμό όλων.

Επτά περιοχές της Εύβοιας και Σκύρου προτείνονται για το νέο Δίκτυο ΝATURA 2000

Σε διαβούλευση η πρόταση στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του πρόταση για την ένταξη 100 νέων περιοχών στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000.

Η πρόταση αναφέρεται σε 68 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ), 32 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και 1 περιοχή που προτείνεται ταυτόχρονα ως ΤΚΣ και ΖΕΠ.  Καλύπτουν έκταση επιφάνειας 1.590.738 ha που αντιστοιχεί περίπου στο 0,36% της χέρσου γης και στο 17,0% των εθνικών χωρικών υδάτων.  Υπενθυμίζεται ότι το υφιστάμενο Δίκτυο Natura 2000 αποτελείται από 419 περιοχές που καταλαμβάνουν το 27,2% της χερσαίας έκτασης και 6,12% των χωρικών μας υδάτων.

Μεταξύ αυτών είναι και επτά περιοχές στην Εύβοια. Οι ακόλουθες:

1.    Ποταμός Μανικιάτης. Επέκταση υφιστάμενης ΕΖΔ GR2420002, προστασία του Barbus euboicus (πετρόψαρο)

2.    Βορειοανατολική Εύβοια. Νησίδες και Ύφαλοι. Νέα περιοχή. Προστασία θαλάσσιας περιοχής (Αμμοσύρσεις, Ύφαλοι, Λιβάδια Ποσειδωνίας)

3.    Όρος Όχη-Κάμπος Καρύστου-Ποτάμι- Ακρωτήριο Καφηρεύς- Παράκτια, Θαλάσσια Ζώνη. Τροποποίηση υφιστάμενης Ζώνης, προστασία θαλάσσιας ζώνης (Αμμοσύρσεις, Ύφαλοι, Λιβάδια Ποσειδωνίας, Θαλάσσια σπήλαια)

4.    Ακτές Ανατολικής Εύβοιας από Άκρα Οκτωνιάς έως Ζάρακες. Νέα περιοχή. Προστασία θαλάσσιας περιοχής (Αμμοσύρσεις, Ύφαλοι, Λιβάδια Ποσειδωνίας)

5.    Δυτική Σκύρος και νησίδες. Τροποποίηση επέκταση υφιστάμενης περιοχής. Προστασία θαλάσσιας περιοχής (Αιγόγλαρος- Larus auduini, Θαλλασοκόρακας- Phalacrocorax aristotelis, Άρτεμης- Calonectris diomedea,   Μύχος- Puffinus yelkouan, Υδροβάτης Hydrobates pelagicus )

6.    Νησίδες Ευβοϊκού Κόλπου, Νέα Περιοχή. Προστασία θαλάσσιας ζώνης (Θαλασσοκόρακας -Phalacrocorax aristotelis, Μύχος -Puffinus yelkouan)

7.    Νησίδες Λιχάδες και γύρω θαλάσσια περιοχή. Νέα Περιοχή. Προστασία θαλασσίων ειδών Μεσογειακή Φώκια Monachus monachus.

Η πρόταση αυτή εφόσον οριστικοποιηθεί μετά τη διαβούλευση και εφόσον ενταχθούν οι περιοχές ανοίγει νέες προοπτικές για την βιώσιμη προστασία του περιβάλλοντος στην Εύβοια και την Σκύρο και προσανατολίζει  τις δράσεις τοπικής αειφόρου ανάπτυξης.

Λεπτομέρειες για τις προτεινόμενες περιοχές μπορείτε να δείτε εδώ.

Σχόλια επι της διαβούλευσης μπορούν να αποστέλλονται στο e-mail: new.natura@prv.ypeka.gr  μέχρι τις 22.7.2016.

Το  ΕΥΒΟΙΑ 2030 δίνει του Χάρτες των επτά περιοχών

Ο Χώρος ελεγχόμενης αναπαραγωγής για τη Διάσωση του Σκυριανού Αλόγου. Εθελοντισμός και πρωτοβουλία τοπικής ανάπτυξης.

Στην Σκύρο και στο Κτήμα Μουριές, στην τοποθεσία “φλέα” είναι η βάση μίας από τις πιο αξιόλογες πρωτοβουλίες εθελοντισμού που συνδέει την τοπική ανάπτυξη με την προστασία και διάσωση του Σκυριανού Αλόγου αποδεικνύοντας ότι οι πρωτοβουλίες ανάπτυξης μπορεί να πηγάζουν και από την κοινωνία των πολιτών ιδίως όταν το ενδιαφέρον της Πολιτείας είναι υποτυπώδες έως ανύπαρκτο. Στις Μουριές ο Μανώλης Τραχανάς έχει δημιουργήσει μία εστία εθελοντισμού και τοπικής ανάπτυξης με την αρωγή αρκετών εθελοντών νέας ηλικίας από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Πέρα από έναν εξαίσιο χώρο εστίασης με επίκεντρο την υπέροχη σκυριανή κουζίνα καθώς και την προώθηση ενός τοπικού προϊόντος της σκυριανής φάβας ο Μανώλης Τραχανάς, η οικογένειά του και οι πολλοί φίλοι και εθελοντές οργανωμένα, με εθελοντικό επαγγελματισμό και υποδειγματική αφοσίωση δίνουν τον αγώνα για τη διάσωση του Σκυριανού Αλόγου. Από το ενημερωτικό υλικό του “Χώρου Ελεγχόμενης Αναπαραγωγής για τη Διάσωση του Σκυριανού Αλόγου”, όπως λέγεται η πρωτοβουλία τους διαβάζουμε τα ακόλουθα:

Στηρίζουμε την προσπάθεια διάσωσης του Σκυριανού Αλόγου.

Στο Κτήμα Μουριές από το 1995 έχει ξεκινήσει η προσπάθεια διάσωσης του σκυριανού αλόγου. Οι ενέργειες εντατικοποιήθηκαν από το 2011 έως σήμερα με τη δημιουργία του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού με το όνομα «Χώρος Ελεγχόμενης Αναπαραγωγής για τη Διάσωση του Σκυριανού Αλόγου» διαθέτοντας τον μεγαλύτερο πληθυσμό αλόγων.

Τα μικρόσωμα σκυριανά αλογάκια είναι μια σπάνια αρχέγονη φυλή από τις ελάχιστες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εκμηχάνιση της αγροτικής παραγωγής και η ανάπτυξη της εκτροφής αιγοπροβάτων που έδρασαν ανταγωνιστικά προς το άλογο απείλησαν το είδος με εξαφάνιση. Η προσπάθεια διάσωσης και επιβίωσης της φυλής που ξεκίνησε τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να αποδίδει καρπούς. Το 2006 άνοιξε ένα πενταετές πρόγραμμα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που αφορούσε την στήριξη των σπάνιων φυλών στην Ελλάδα. Ωστόσο η οικονομική ενίσχυση δόθηκε μόνο τα 2 πρώτα χρόνια και έκτοτε η επιχορήγηση ζωοτροφών σταμάτησε. Από τότε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν άνοιξε για την υποστήριξη του σπάνιου αυτού είδους και αυτό αποτελεί ισχυρό πλήγμα για τους ιδιοκτήτες καθώς η εκτροφή αλόγων γίνεται ολοένα και δυσκολότερη δυσχεραίνοντας την αναπαραγωγή και την συντήρηση τους.

Οι ετήσιες ανάγκες του κάθε αλόγου ανέρχονται στο ποσό των 500 ευρώ το χρόνο και αφορούν το φαγητό και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.

Πρόγραμμα "Νέοι Αγρότες" Σε τελική ευθεία η προετοιμασία και στην Στερεά Ελλάδα. Από τον Σεπτέμβρη οι αιτήσεις.

Στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις, www.minagric.gr και www.agrotikianaptixi.gr αναρτήθηκε η προδημοσίευση της πρόσκλησης των Νέων Γεωργών (Μέτρο 6.1 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020). 

Τα χαρακτηριστικά της πρόσκλησης και του μέτρου είναι τα εξής:

Η προκήρυξη του μέτρου προγραμματίζεται να γίνει ανά Περιφέρεια μετά το καλοκαίρι 2016.

Δικαιούχοι της προκήρυξης του μέτρου έτους 2016 είναι νέοι γεωργοί, ηλικίας κάτω των 40 ετών, που έχουν υποβάλει δήλωση ΟΣΔΕ τουλάχιστον για το έτος 2016 και οι οποίοι έχουν τις προϋποθέσεις να εγγραφούν στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ως νεοεισερχόμενοι στον αγροτικό τομέα επαγγελματίες γεωργοί ενώ αναλαμβάνουν τη δέσμευση να ασφαλιστούν στον ΟΓΑ. Επιπλέον, οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν γεωργική εκμετάλλευση με  ελάχιστο μέγεθος παραγωγικής δυναμικότητας (εκφρασμένη ως τυπική απόδοση) 8.000 €

Για πρώτη φορά είναι επιλέξιμα για ενίσχυση και νομικά πρόσωπα τα οποία ανήκουν κατά κύριο λόγο σε νέο γεωργό (ο νέος γεωργός μετέχει στο κεφάλαιο του νομικού προσώπου τουλάχιστον κατά 51%)

Οι υποψήφιοι πρέπει να υποβάλλουν τυποποιημένο επιχειρηματικό σχέδιο ανάπτυξης της γεωργικής τους εκμετάλλευσης. Η διάρκεια υλοποίησης του επιχειρηματικού σχεδίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 3 έτη και μεγαλύτερη από 4.

Μετά την ολοκλήρωση του επιχειρηματικού σχεδίου ο νέος γεωργός δεν αναλαμβάνει περαιτέρω υποχρεώσεις.

Το ποσό ενίσχυσης, το οποίο δεν συνδέεται με συγκεκριμένες δαπάνες, διαμορφώνεται ως εξής: Βασικό ποσό ενίσχυσης τα 17.000 ευρώ το οποίο μπορεί να προσαυξάνεται αθροιστικά:

κατά 2.500 ευρώ εφόσον η περιοχή μόνιμης κατοικίας των νέων γεωργών βρίσκεται σε περιοχές ορεινές ή μειονεκτικές ή σε μικρά νησιά (νησιά μέχρι και 3.000 κατοίκους πληθυσμό) ή συνδυασμό αυτών των κατηγοριών περιοχών και

κατά 2.500 € για ζωική παραγωγική κατεύθυνση (στη μελλοντική κατάσταση) της εκμετάλλευσης.

Συνεπώς το ποσό ενίσχυσης διαμορφώνεται, ανάλογα με τους ανωτέρω συνδυασμούς από 17.000 ευρώ έως 22.000 ευρώ.

Η οικονομική ενίσχυση καταβάλλεται τουλάχιστον σε δύο δόσεις ενώ η πρώτη δόση, η οποία καταβάλλεται με την ένταξη του νέου γεωργού στο μέτρο, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη του 70% της συνολικής ενίσχυσης.

Το μέτρο έχει εκχωρηθεί στις 13 Περιφέρειες της Χώρας

Το μέτρο θα είναι πλήρως μηχανογραφημένο καθώς θα υποστηριχτεί από το Πληροφοριακό Σύστημα Κρατικών Ενισχύσεων. Αυτό σημαίνει ότι θα μειωθεί σημαντικά ο χρόνος που απαιτείται ανάμεσα στην λήξη της προθεσμίας υποβολής και στην έγκριση – εκταμίευση του ποσού της πρώτης δόσης του δικαιούχου.

Αναλυτικότερα στοιχεία για τους όρους, προϋποθέσεις και υποχρεώσεις που διέπουν το μέτρο υπάρχουν στην προδημοσίευση του μέτρου.

 ΕΔΩΗ προδημοσίευση της προκήρυξης του προγράμματοςΝέων Αγροτών

Τα κριτήρια και η βαθμολογία για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είναι ΕΔΩ

Έξι βασικές παρατηρήσεις στο υπό Διαβούλευση Αναθεωρημένο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων Στερεάς Ελλάδας

(Διαβούλευση χωρίς Σχέδιο;….. ή Σχέδιο ανεπίδεκτο διαβούλευσης;

Η από- «γοητευτική» περίπτωση του Αναθεωρημένου Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Στερεάς Ελλάδας)

Μέρος Δεύτερο

Το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (στο εξής: ΠΕΣΔΑ) της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας εκπονήθηκε με ανάθεση από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας λόγω της αδυναμίας του Περιφερειακού ΦΟΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας να φέρει σε πέρας τη διαδικασία εκπόνησής του. Εξάλλου το Περιφερειακό Συμβούλιο είναι το αρμόδιο όργανο για την έγκριση του ΠΕΣΔΑ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία ενώ ο ΦΟΔΣΑ έχει την αρμοδιότητα – πέραν της εκπόνησης- της εφαρμογής του. Το Σχέδιο θα βρίσκεται στη διαβούλευση έως 31 Μαίου 2016. Μέχρι τότε όμως θα βρίσκεται σε εξέλιξη και η διαδικασία συζήτησης, διαβούλευσης ή ακόμη και ψήφισης ενός Σχεδίου Νόμου με τίτλο «Σύσταση και οργάνωση νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της χώρας», δηλαδή ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για τους ΦΟΔΣΑ το οποίο αλλάζει το θεσμικό τοπίο στο οποίο αναφέρεται και στο οποίο βασίζεται το υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ. Άλλωστε μόλις σήμερα το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ στην αρνητική κριτική του για το Σχέδιο Νόμου αναφέρεται μεταξύ των άλλων και στην αναγκαιότητα επαναδιατύπωσης των ΠΕΣΔΑ μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Αυτό δεν είναι απλώς ενδεχόμενο είναι δεδομένο.

Κατά – ευτυχή ίσως- συγκυρία το περιεχόμενο του υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ Στερεάς Ελλάδας βρίσκεται σε πλήρη «συνάφεια σοβαρότητας» με το περιεχόμενο του προαναφερόμενου νομοσχεδίου. Και τα δύο κείμενα βρίθουν τεχνικών και πολιτικών αντιφάσεων, νομοτεχνικών αλλά και νομικών συγχύσεων και αποτελούν επιτομή θεσμικής ανορθογραφίας. Στο παρόν άρθρο περιοριζόμαστε στο ΠΕΣΔΑ. Θα έρθει και η σειρά το νομοσχεδίου.

Η αξιολόγηση και η κριτική στο υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ μπορεί ίσως να διατυπωθεί σε λίγα και γενικά ζητήματα δεδομένου ότι η λεπτομερής και ενδελεχής αποδόμησή του είναι άσκοπη λόγω της πρόδηλης αστοχίας στις βασικές επιλογές.

Πρώτον: Το υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ δεν έχει τα στοιχειώδη συστατικά στοιχεία ενός Σχεδίου. Ιδιαίτερα δε ενός σχεδίου που έρχεται να εξειδικεύσει το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων δηλαδή να προσδιορίσει τους αντίστοιχους ειδικούς στόχους στο επίπεδο της Περιφέρειας. Το υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ απλώς επαναλαμβάνει- σε ορισμένες περιπτώσεις και αυτολεξεί- όσες κατευθύνσεις καταστρώνει το Εθνικό Σχέδιο χωρίς να τις εξειδικεύει στο επίπεδο της Περιφέρειας. Το ίδιο και ίσως ακόμη πιο έντονα επιχειρεί και ως προς την μη εξειδίκευση του Εθνικού Σχεδίου Πρόληψης της Παραγωγής Αποβλήτων. Εκεί δίνει ρεσιτάλ αντιγραφής και «μηρυκασμού» των κατευθύνσεων του Εθνικού Σχεδίου χωρίς πρόταση σχεδιασμένη για τις ανάγκες της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Δεύτερον: Το υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ  έχει όντως το δύσκολο έργο να εξειδικεύσει Εθνικά Σχέδια τα οποία στην τελική τους διατύπωση θεσμοθετήθηκαν γεμάτα ασάφειες, αντιφάσεις και ιδεοληψίες αλλά παράλληλα ενσωματώνουν τις κατευθύνσεις των αντίστοιχων Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες συντείνουν στην μείωση των αποβλήτων δια της εφαρμογής των καλών πρακτικών της ορθολογικής διαχείρισης αλλά και της πρόληψης και επαναχρησιμοποίησης. Αυτές τουλάχιστον τις σαφείς κατευθύνσεις το ΠΕΣΔΑ έπρεπε να τις  εξειδικεύσει αναλυτικά στο επίπεδο της Περιφέρειας και όχι να επαναπαυθεί στην γενική μνημόνευσή τους.

Τρίτον: Το ΠΕΣΔΑ δεν έπρεπε να εξαντλείται σε μία αναφορά στο σύνολο των κατηγοριών ή ρευμάτων των Στερεών Αποβλήτων,  επαναλαμβάνοντας το Εθνικό Σχέδιο, αλλά πρέπει να  αναφέρεται αναλυτικότερα στις επιμέρους κατηγορίες ιδίως - για τα μη αστικά απόβλητα- σε εκείνες που αποτελούν  ιδιαίτερα στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας τον μεγαλύτερο όγκο των Αποβλήτων (85% του όγκου των αποβλήτων της Περιφέρειας).  Αυτές πρέπει να τις προσδιορίζει και στο  ενδοπεριφερειακό επίπεδο διότι οι συγκεντρώσεις των αποβλήτων αυτών δεν είναι αναλογικές αλλά εστιάζονται σε συγκεκριμένες περιοχές της Περιφέρειας. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στα Βιομηχανικά και στα Γεωργοκτηνοτροφικά Απόβλητα. Το ΠΕΣΔΑ πρέπει να κατευθύνει στη διαστασιολόγηση και την χωροθέτηση των αναγκαίων Μονάδων Επεξεργασίας. Αντί να κάνει αυτό ανακοινώνει την σχετική μελλοντική υποχρέωση του Περιφερειακού ΦΟΔΣΑ!!!

Τέταρτον: Το  υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ έρχεται να αναθεωρήσει  το ισχύον το οποίο είχε τουλάχιστον στοιχειωδώς τα δεδομένα ενός σχεδίου.  Στον κεντρικό του πυρήνα ήταν κυρίως η διαχείριση των αστικών αποβλήτων και η υπαγωγή, γιαυτόν τον σκοπό, των Δήμων της Περιφέρειας σε  11 διαχειριστικές ενότητες με βάση τους προβλεπόμενους τελικούς χώρους διάθεσης, τους ΧΥΤΑ. Οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας αλλά και του Εθνικού Σχεδίου έχουν ήδη τροποποιηθεί. Η τελική διάθεση δεν αρκεί αλλά απαιτείται η προηγούμενη επεξεργασία, η διαλογή ανά ρεύμα και στη πηγή, η προώθηση της  ξεχωριστής επεξεργασίας των βιοαποβλήτων κ.ο.κ. Οι Μονάδες Επεξεργασίας  με αντίστοιχες λειτουργίες μηχανικής  επεξεργασίας, κομποστοποίησης, λειτουργίας Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών είναι πλέον, μαζί με τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων(ΧΥΤΥ) οι βασικές δέσμες υποδομών για την διαχείριση των αστικών αποβλήτων.  Ένα κρίσιμο προαπαιτούμενο για τη διαστασιολόγηση των Μονάδων και όλων γενικά των υποδομών διαχείρισης και τελικής διάθεσης  είναι ο προσδιορισμός των ποσοτήτων και συνεπώς των περιοχών που υπάγονται στις υποδομές αυτές. Δεν μπορεί ένα ΠΕΣΔΑ να το αγνοεί αυτό και απλώς να απαριθμεί προτεινόμενα έργα, με βάση τα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης. Εάν δεχθούμε ότι ορθώς προηγήθηκε η εκπόνηση των Τοπικών Σχεδίων (κατά την γνώμη μας δεν προηγήθηκε ορθώς), το ΠΕΣΔΑ έρχεται να αξιολογήσει και να εκλογικεύσει τις προτάσεις και όχι απλώς να τις υιοθετήσει αφήνοντας στον Περιφερειακό ΦΟΔΣΑ το καθήκον να τις πολλαπλασιάσει ή να τις μειώσει. Τότε δεν χρειαζόταν το Περιφερειακό Σχέδιο.

Πέμπτον Το υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ αφού δεν προβαίνει σε ορθολογικό προγραμματισμό των υποδομών  και δεν τις συστοιχίζει με τις περιοχές που εξυπηρετεί η κάθε υποδομή, εν συνεχεία  αποφεύγει και την κοστολόγησή τους αφήνοντας και αυτό το καθήκον στα Τοπικά Σχέδια και στον Περιφερειακό ΦΟΔΣΑ. Είναι ένα Σχέδιο χωρίς σαφή, τεκμηριωμένη κοστολόγηση.

Έκτο: Το ΠΕΣΔΑ δεν έχει πάρει χαμπάρι την περιπέτεια του Περιφερειακού ΦΟΔΣΑ της Στερεάς.  Αναφέρεται σε αυτόν δίχως να καταλαβαίνει ότι αμφισβητείται η έννοια του περιφερειακού χαρακτήρα. Έστω ότι το κάνει για λόγους αντικειμενικότητας. Εν τούτοις οι εξελίξεις το έχουν ξεπεράσει.  Το υπό διαβούλευση προαναφερόμενο Σχέδιο Νόμου χωρίς να προσδίδει διαφορετική χροιά στα όσα προαναφέρονται επιτείνει την αβεβαιότητα και σε κάθε περίπτωση εντείνει περαιτέρω το ανεπίκαιρο του υπό διαβούλευση ΠΕΣΔΑ.

Η αναθεώρηση των ΠΕΣΔΑ είναι όρος αιρεσιμότητας στο τρέχον ΕΣΠΑ. Ίσως κάποιοι να θεωρούν την ύπαρξη ενός οποιουδήποτε ΠΕΣΔΑ, ανεξαρτήτως του περιεχομένου και της πραγματικής ανταπόκρισής του στις κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης, ως αρκετή για να διαπιστωθεί η συνδρομή της συγκεκριμένης αιρεσιμότητας. Αλλά για κάθε προχειρότητα έρχεται η στιγμή του απολογισμού και της πληρωμής. Οι Δήμοι και οι κάθε λογής φορείς και συστήματα διαχείρισης που  σιωπούν στη διαβούλευση αλλά θα κληθούν να το εφαρμόσουν, το Περιφερειακό Συμβούλιο που θα κληθεί να το εγκρίνει ψηφίζοντάς το, με ποιο απόθεμα σοβαρότητας θα αποδεχθούν αυτό το κείμενο του « κατ΄εφημισμόν» ΠΕΣΔΑ;

Η διαβούλευση, ιδίως για όσους  την αποδέχονται ως θετική διαδικασία συμμετοχής των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων, δεν θα πρέπει να παραμένει τυπική και προσχηματική αλλά οφείλει να είναι ουσιαστική και εποικοδομητική.  Έως τώρα φαίνεται ότι προκρίνεται το πρόσχημα και η υφαρπαγή της τυπικής νομιμοποίησης. Έρχεται όμως η πολιτική στιγμή της ουσιαστικής αποτίμησης. Ας  ελπίσουμε ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς Ελλάδας που θα κληθεί να εγκρίνει δεν θα βρεθεί λιποβαρές  στην ικανότητα ορθής  κρίσης και στην πολιτική του σοβαρότητα. Αυτό το ΠΕΣΔΑ χρειάζεται ξαναγράψιμο,  δεν είναι προς έγκριση. 

Διαβάστε ΕΔΩ τα κείμενα του υπό διαβούλευση Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων Στερεάς Ελλάδας

Δημοσιεύουμε για διευκόλυνση των αναγνωστών μας την Μελέτη του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας καθώς και την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων καθώς και την Συλλογή των Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων των Δήμων της Περιφέρειας. Τα κείμενα έχουν αναστηθεί στην Ιστοσελίδα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας όπου μπορεί ο κάθε πολίτης έως τις 30 Μαίου 2016 να καταθέσει τις απόψεις του.

Το Ιστολόγιο ΕΥΒΟΙΑ 2030 μετέχοντας στη διαβούλευση πέραν των κειμένων που δημοσιεύει θα φιλοξενήσει ευχαρίστως και κάθε σχόλιο ή παρατήρηση ενυπόγραφη που θα σταλεί στο email : evia2020@gmail.com

Διαβάστε την ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΠΕΣΔΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ  ΕΔΩ

Διαβάστε την ΣΜΠΕ ΤΟΥ ΠΕΣΔΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ  ΕΔΩ

Διαβάστε την Συλλογή των ΤΟΣΔΑ  ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΔΩ 

Διαβούλευση χωρίς Σχέδιο;….. ή Σχέδιο ανεπίδεκτο διαβούλευσης;

Η από- «γοητευτική» περίπτωση του Αναθεωρημένου Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Στερεάς Ελλάδας

                   Μέρος Πρώτο: Γενικά περί Περιφερειακού Σχεδίου

Ο Περιφερειακός Σχεδιασμός για τη διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων έχει ως ιστορική νομική αφετηρία τις διατάξεις της ΚΥΑ 50910/2727/2003 ενώ είχε προηγηθεί ο ν. 2939/2001 με τον οποίο ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο η Οδηγία 94/62/ΕΟΚ και ακόμη πρωτύτερα η ΚΥΑ 69728/824 που αναθέτει στις Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και στην Περιφέρεια την σύνταξη των Σχεδίων Διαχείρισης των αποβλήτων.

Ο Περιφερειακός Σχεδιασμός αποτελεί εξειδίκευση του ισχύοντος κάθε φορά Εθνικού Σχεδιασμού ο οποίος με τη σειρά του ενσωματώνει τις κατευθύνσεις των αντίστοιχων Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξειδικεύεται εν συνεχεία σε δημοτικό ή διαδημοτικό επίπεδο. Τα περιφερειακά Σχέδια της “πρώτης γενιάς”, δηλαδή της δεκαετίας του 2000 που τώρα αναθεωρούνται προέκριναν την διαδημοτική βάση εξειδίκευσης στις αντίστοιχες διαχειριστικές ενότητες. Οι πρόσφατες κατευθύνσεις για την αναθεώρηση των  Περιφερειακών Σχεδίων  των είναι  ασαφείς ως προς την βάση εξειδίκευσης αλλά αναφέρονται στα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης τα οποία αντιστοιχούν σε δημοτικό ή διαδημοτικό πεδίο.

Τα παραπάνω αποτελούν την συμπύκνωση της ευρωπαϊκής εμπειρίας, της ελληνικής εμπειρίας των προηγουμένων δεκαετιών αλλά και της θεσμικής εμπειρίας και της κοινής λογικής. Στον σχεδιασμό πάντα ένα επίπεδο υπακούει στο υπερκείμενο και εξειδικεύεται στο επόμενο, υπό-κείμενο επίπεδο.

Με αυτά τα δεδομένα αξιολογείται το υπό διαβούλευση Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Στερεάς Ελλάδας. Δηλαδή αξιολογείται ως προς το εάν υπόκειται στην προαναφερόμενη θεσμική και λογική ακολουθία.

Αξίζει επίσης να αναφερθούμε αναλυτικότερα στα ακόλουθα:

Στην κορυφή της πυραμίδας του νομικού πλαισίου της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων τοποθετούνται οι Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως η Οδηγία 2008/98/ΕΚ .

Αυτή ενσωματώνεται στην ελληνική έννομη τάξη με τον ν.4042/2012 όπως ισχύει με βάση τον οποίο εκπονήθηκε το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης  Στερεών Αποβλήτων συνοδευόμενο – για πρώτη φορά- από το Εθνικό Σχέδιο Πρόληψης της Παραγωγής Στερεών Αποβλήτων. Ο εθνικός σχεδιασμός θεσμοθετήθηκε με την ΚΥΑ. 51373/4684

«Κύρωση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) και του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων.»

Κοινή συνισταμένη του Ευρωπαϊκού και του Εθνικού νομικού πλαισίου είναι:

α. Πρόληψη στην παραγωγή αποβλήτων

β. Μείωση των αποβλήτων που καταλήγουν στην τελική διάθεση

γ. Διαλογή στην πηγή με χρονοδιάγραμμα εφαρμογής

δ. Επαναχρησιμοποίηση- Ανακύκλωση- Επεξεργασία

Στον σκληρό πυρήνα του νομικού πλαισίου εντοπίζεται η κατάστρωση του στόχου της προσαρμογής των καταναλωτικών προτύπων της κοινωνίας στην μείωση  των παραγομένων αποβλήτων. Ο στόχος αυτός προφανώς συγκρούεται με τα οικονομικά συμφέροντα που θεμελιώνονται στη έως τώρα διαχείριση των αποβλήτων. Η σύγκρουση είναι σαφώς πολιτική.

Στις κεντρικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης  το ζήτημα των συγκρούσεων έχει προηγηθεί και κατά κάποιο τρόπο έχει ρυθμιστεί. Εξάλλου το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο είναι το απόσταγμα αυτής της ρύθμισης.

Σε χώρες όπως η Ελλάδα η θεσμική και πολιτική καθυστέρηση αναπαράγει την σύγκρουση και συντηρεί τις αντιφάσεις γιατί προτάσσονται τα οικονομικά συμφέροντα έναντι των πολιτικών ζητημάτων, ιδίως όταν αυτά κατευθύνονται σε αλλαγές καταναλωτικών συνθηκών και στον εξορθολογισμό των συμφερόντων.

Στην πεπατημένη αυτή το ισχύον, νέο Εθνικό Σχέδιο προσπαθεί να συμψηφίσει τους στόχους των ευρωπαϊκών οδηγιών, με ιδεολογικές εμμονές σε κρατικιστικές ιδεοληψίες, με καθεστωτικές σκοπιμότητες, με συμβιβασμούς με τα υφιστάμενα οικονομικά συμφέροντα με υποταγή σε νέα οικονομικά συμφέροντα κ.ο.κ. Επειδή όμως οι Οδηγίες είναι το υπερκείμενο εργαλείο ερμηνείας των αντιφάσεων και των παλινδρομήσεων της ελληνικής νομοθεσίας, οι αρχές που ενσωματώνουν και οι κατευθύνσεις που καταστρώνουν δεν είναι πλέον εύκολο να αγκυρώσουν τις σκοπιμότητες. Η ασάφεια όντως μπορεί να τις διασώζει γιαυτό η διεκδίκηση της σαφήνειας είναι το όπλο για την προώθηση και την εμπέδωση των στόχων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που αγγίζει όντως την αλλαγή του καταναλωτικού προτύπου και προκρίνει την μείωση των αποβλήτων που καταλήγουν στην τελική διάθεση, απαιτεί την συμμετοχή των ιδίων των καταναλωτών στην επίτευξη των ποσοτικών και ποιοτικών στόχων και κατευθύνει σε συγκεκριμένα πρότυπα διαχείρισης. Αλλάζει άλλωστε και η “οικονομία” της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, αυτό είναι το νέο πεδίο για τους παραγωγούς αποβλήτων, για τους καταναλωτές και για τους θεσμικούς διαχειριστές των στερεών αποβλήτων.

Το Περιφερειακό Σχέδιο οφείλει πρώτα απ΄όλα να είναι Σχέδιο, δηλαδή εξειδικεύοντας σε περιφερειακό επίπεδο τις κατευθύνσεις του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης των Στερεών Αποβλήτων καθώς και του Εθνικού Σχεδίου Πρόληψης της Παραγωγής Αποβλήτων να προσδιορίζει συστήματα, υποδομές και οριοθέτηση των εδαφικών ορίων και των δήμων που εξυπηρετούνται από αυτές τις υποδομές. Για παράδειγμα, το πόσες μονάδες επεξεργασίας αστικών στερεών αποβλήτων, πόσοι ΧΥΤΥ, πόσα ΚΔΑΥ, πόσες μονάδες επεξεργασίας βιομηχανικών, γεωργοκτηνοτροφικών κ.ο.κ. αποβλήτων πρέπει κατασκευαστούν για να καλύψουν τις ανάγκες της Περιφέρειας είναι αντικείμενο του Περιφερειακού Σχεδίου και πρέπει να προκύπτει από την μελέτη που το συνοδεύει. Είναι επίσης αυτονόητο ότι το Περιφερειακό Σχέδιο πρέπει να λαμβάνει υπόψη  τις πραγματικές ποσότητες αποβλήτων ανά ρεύμα και κατηγορία καθώς και τις επιμέρους τοπικές εστίες παραγωγής τους όπως π.χ. βιομηχανικές ζώνες ή γεωργικές περιοχές ή αστικά κέντρα κ.ο.κ. και με βάση αυτές να τεκμηριώνει την πρόταση για τον αριθμό, τη δυναμικότητα και την χωροθέτηση των υποδομών.

Πολύ δε περισσότερο ένα Περιφερειακό Σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω όταν έρχεται να αναθεωρήσει ένα άλλο Σχέδιο που είχε αυτή την δομή και την φιλοσοφία.

Θα περιμένει κανείς και από το υπό διαβούλευση Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Στερεάς Ελλάδας να απαντά σε αυτές τις ανάγκες σχεδιασμού. Να δίνει απαντήσεις για τις υποδομές που απαιτούνται στην Περιφέρεια, πως αυτές χωροθετούνται ανά περιφερειακή ενότητα και με ποιες κατευθύνσεις πρέπει να δουλέψουν οι Δήμοι ως προς τα αστικά απόβλητα ή οι άλλοι διαχειριστές ως προς τα άλλα ρεύματα στερεών αποβλήτων.

Συνεχίζεται σε επόμενο άρθρο (Μέρος Δεύτερο: Παρατηρήσεις στο υπό Διαβούλευση Αναθεωρημένο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Στερεάς Ελλάδας)

Υποβρύχια έρευνα στο Νότιο Ευβοϊκό

Στο τέλος του 2015 Ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Μπαλτάς, η Περιφερειάρχης Αττικής κ. Δούρου και οι Δήμαρχοι Μαραθώνα και Λαυρεωτικής παρουσίασαν ένα πρόγραμμα για την διαμόρφωση καταδυτικού πάρκου στο Νότια Ευβοϊκό με 26 ναυάγια. Συγκεκριμένα «για την άμεση υλοποίηση του έργου, ενός καταδυτικού πάρκου υψηλότατων προδιαγραφών - ενός «υποβρύχιου Μουσείου» με 26 ναυάγια - έχουν ήδη προωθηθεί όλες οι απαραίτητες διαδικασίες. Συγκεκριμένα, το πάρκο θα αποτελείται από έξι επισκέψιμους χώρους: Νησιωτικό σύμπλεγμα Στύρων, Νήσος Καβαλλιανή – Όρμος Αλμυροποτάμου, Νησιωτικό σύμπλεγμα Πεταλιών, Πορτολάφια Εύβοιας – Νήσος Ακιό, Μακρόνησος, Λαυρεωτική.» (βλ. http://www.naftemporiki.gr/story/1040916/katadutiko-parko-me-26-nauagia-ston-eurutero-xoro-tou-euboikou-kolpou ) 

Υπουργός, Περιφερειάρχης και Δήμαρχοι
κατά την ανακοίνωση του Προγράμματος

Είναι προφανές ότι οι τέσσερις από τους έξι επισκέψιμους χώρους είναι στα όρια της Εύβοιας (Δήμος Καρύστου) και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Σε αυτή όμως την παρουσίαση αλλά προφανώς και στον σχεδιασμό οι εκπρόσωποι και οι Δήμοι  της Εύβοιας και η Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας ήταν απόντες είτε διότι δεν είχαν προσκληθεί είτε διότι δεν μετέχουν στο πρόγραμμα.

Σε κάθε περίπτωση η ενάλια αρχαιολογία έχει αναδείξει θησαυρούς στον υποθαλάσσιο χώρο του Ευβοϊκού και καλό είναι Δήμοι και Περιφέρεια να θυμηθούν ότι τα ενδιαφέροντά τους δεν πρέπει να φθάνουν έως την αμμουδιά και έως τον αφρό του κύματος..άντε και μέχρι τα ιχθυοτροφεία. Πλούτος και πολιτιστικοί και τουριστικοί πόροι βρίσκονται και μέσα στον βυθό. Έστω και τώρα ας επιδιώξουν να έχουν την συμμετοχή που τους αναλογεί στην εφαρμογή ενός προγράμματος που έστω κατά την υλοποίηση εφόσον εγκριθεί να έχει διαδημοτικό και διαπεριφερειακό χαρακτήρα…. Το ΕΥΒΟΙΑ 2020 παρουσιάζει ένα παλαιό (2013) δημοσίευμα της ιστοσελίδας του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιοτήτων αφιερωμένο στην υποβρύχια έρευνα στον Νότιο Ευβοϊκό.

ΕΥΒΟΙΑ 2020

ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΕΥΒΟΪΚΟ ΚΟΛΠΟ

Η ενάλια αρχαιολογική έρευνα του Νοτίου Ευβοϊκού (2006-2012) διενεργείται από το Ι.ΕΝ.Α.Ε. σε συνεργασία με την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου Γιώργου Κουτσουφλάκη. Σκοπό έχει τον εντοπισμό, καταγραφή, διερεύνηση, τεκμηρίωση και αξιολόγηση αρχαίων ναυαγίων και γενικότερα ενάλιων αρχαιολογικών θέσεων στη θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται από το δίαυλο της νήσου Καβαλλιανής, έως τον Καφηρέα και το Σούνιο. Έως σήμερα έχουν καταγραφεί είκοσι πέντε θέσεις αρχαίων ναυαγίων και εκατοντάδες μεμονωμένα ευρήματα, που χρονολογούνται από την αρχαϊκή έως και την ύστερη βυζαντινή περίοδο.

Η ενάλια έρευνα του Νοτίου Ευβοϊκού έχει εστιαστεί μέχρι σήμερα στα νησιωτικά συμπλέγματα των Στύρων και των Πεταλιών, στις θαλάσσιες περιοχές της Καβαλλιανής και της Μακρονήσου, στη βόρεια πλευρά του όρμου Μαρμαρίου (Πορτολάφια), στις ακτές της Λαυρεωτικής και στον παράκτιο χώρο από τον Μαραθώνα μέχρι τον Ραμνούντα. Η διασπορά των αρχαίων ναυαγίων εκτείνεται σε όλες τις παραπάνω περιοχές, με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ναυαγίων να έχουν παρατηρηθεί στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Στύρων και την Μακρόνησο.

Ημερίδα για την επιχειρηματικότητα στο Επιμελητήριο Εύβοιας

Το  Επιμελητήριο Εύβοιας και το ΚΕΣΥΠ  Χαλκίδας  (ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ  Δ/ΒΑΘΜΙΑΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ  ΕΥΒΟΙΑΣ)  διοργάνωσαν την  Δευτέρα  8  Φεβρουαρίου  2016  επιμορφωτική ημερίδα για την  επιχειρηματικότητα. Η  ημερίδα  που σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία, απευθύνθηκε κατά  προτεραιότητα  στους  μαθητές, στις μαθήτριες  και  στους καθηγητές των σχολικών μονάδων του νομού, που πρόκειται να  συμμετάσχουν  στον  4ο  Περιφερειακό Μαθητικό  Διαγωνισμό  Στερεάς  Ελλάδας  για  την  επιχειρηματικότητα  και  την  καινοτομία  καθώς επίσης και  σε  όσους  υλοποιούν  αντίστοιχα  προγράμματα  αγωγής  σταδιοδρομίας.

Ομιλητής  ήταν ο  κ.  Ηλίας  Γεωργίου,  σύμβουλος  επιχειρήσεων, ο οποίος ενόψει και του 4ου Περιφερειακού Μαθητικού Διαγωνισμού εξήγησε αναλυτικά  - προσελκύοντας πραγματικά το ενδιαφέρον του κοινού - τι είναι επιχειρησιακό σχέδιο (business plan), την σημασία κατάρτισής του, τις φάσεις ενός επιχειρησιακού σχεδίου όσον αφορά την εσωτερική οργάνωση της εταιρείας, την μεθοδολογία κατάρτισης επιχειρησιακού σχεδίου κλπ.

Ακολούθως Στελέχη του ΚΕΣΥΠ Χαλκίδας και των Περιφερειακών Νομών διενέργησαν ένα βιωματικό σεμινάριο, προκειμένου οι μαθητές να κατανοήσουν καλύτερα τι σημαίνει επιχειρηματικότητα.  

Το Επιμελητήριο Εύβοιας έχοντας την δυναμική να λειτουργήσει ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της επιχειρηματικής κοινότητας και του εκπαιδευτικού συστήματος και έχοντας την πεποίθηση ότι η διασύνδεση της εκπαίδευσης με τον παραγωγικό τομέα της οικονομίας είναι ζητούμενο μεγάλης σημασίας για την οικοδόμηση ενός βιώσιμου και υγιούς μοντέλου ανάπτυξης στην Ελλάδα, επενδύει συνειδητά σε κάθε πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση. Στο πλαίσιο αυτό συμμετέχει στην διοργάνωση του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού, μαζί με τα Επιμελητήρια της Στερεάς Ελλάδας και σε συνεργασία με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με στόχο οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με το «επιχειρείν» και να αντιληφθούν, ότι η υγιής επιχειρηματική δραστηριοποίηση είναι ικανή να προσφέρει ισχυρές δυνατότητες δημιουργικής ενασχόλησης.

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΥΒΟΙΑΣ

Η Διαλογή στην Πηγή είναι νομική και ευρωπαϊκή υποχρέωση αλλά και ζήτημα προτεραιότητας

του Στέφανου Σταμέλλου*

Οι εξελίξεις στη χώρα μας αναφορικά με τη Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων είναι αντιφατικές και πολλές φορές δυσοίωνες. Κι αυτό έχει να κάνει με τη χρόνια δυστοκία των αρμοδίων, τις πιέσεις των μηχανισμών και των συμφερόντων και τις αδυναμίες της Αυτοδιοίκησης να χαράξει πολιτική και να παίξει τον θεσμικό της ρόλο, που η νομοθεσία και η σύγχρονη πραγματικότητα της επιβάλει.

Με βάση την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, νομική υποχρέωση των κρατών μελών είναι η Διαλογή στην Πηγή, τουλάχιστον για το γυαλί, το χαρτί, το πλαστικό, το μέταλλο και τα οργανικά. Η ως τώρα εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών υπερθεματίζει αυτή την υποχρέωση. Η Διαλογή στην Πηγή και η προώθηση τοπικών προγραμμάτων ανακύκλωσης και κομποστοποίησης έχει αποδειχθεί ότι είναι η οικονομικότερη, περιβαλλοντικά και κοινωνικά φιλικότερη, προοπτική, σε αντίθεση με την πλήρη εξάρτηση από ένα σύστημα διαχείρισης σύμμεικτων στερεών αποβλήτων.

Τι είναι λοιπόν η Διαλογή στην Πηγή(ΔσΠ); Είναι ο διαχωρισμός διακριτών κατηγοριών απορριμμάτων εκεί που παράγονται, για να γίνει στη συνέχεια η ξεχωριστή συλλογή και η ανακύκλωση ή η κομποστοποίηση. Πού παράγονται; Στο σπίτι, στη δουλειά, στο κατάστημα, στο εμπορικό κέντρο κλπ.

Γιατί να κάνουμε ΔσΠ; Αν δεν γίνει έγκαιρα ο διαχωρισμός στην πηγή, εκεί δηλαδή που παράγονται, ο τρόπος που τα πετάμε και ο τρόπος που αναμειγνύονται στη συνέχεια, τα καθιστά εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο να διαχωριστούν με επιτυχία. Είναι τουλάχιστον ανόητο να μην γίνεται ο διαχωρισμός όταν πρέπει με τον πιο απλό τρόπο∙ και να ξοδεύουμε στη συνέχεια μεγάλα ποσά σε υποδομές για να τα ξαναδιαχωρίσουμε και να γίνει η ανακύκλωση, αν αυτό καταστεί εφικτό. Οι πρακτικές για διαλογή των απορριμμάτων μετά την ανάμειξη των υλικών, είτε μηχανικά, είτε με χειροδιαλογή, δοκιμάστηκαν και αποδείχτηκαν ακριβές ή ανεπαρκείς λόγω κακής ποιότητας των ανακτώμενων υλικών, αλλά και αδυναμίας τήρησης στοιχειωδών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας. Κι αυτό γιατί προηγείται η ανάμειξη των ανακυκλώσιμων υλικών κυρίως με οργανικά απορρίμματα της κουζίνας και όχι μόνο, που επιβαρύνουν επικίνδυνα το μικροβιακό φορτίο των απορριμμάτων και αποτελούν σοβαρό υγειονομικό κίνδυνο.

Ινστιτούτο Γεώργιος Παπανικολάου και τοπική ανάπτυξη. Ένα «δώρο» πρόκληση για την Κύμη!!!

Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη

Τέως Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

Μέλους του Δ.Σ. του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Την προσεχή Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου 2016, το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών  διοργανώνει, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας,  Επιστημονικό Μνημόσυνο  στην μνήμη του Γεωργίου Παπανικολάου καθότι αυτή η  ημέρα είναι επέτειος του θανάτου του (19 Φεβρουαρίου 1962). Η συμμετοχή του Ινστιτούτου Τεκμηρίωσης, Πληροφόρησης και Έρευνας του καρκίνου «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ» (στο εξής: Ινστιτούτο Γεώργιος Παπανικολάου), του δημοτικού νομικού προσώπου που εδρεύει στην Κύμη, στο Επιστημονικό Μνημόσυνο είναι «πληθωρική» και ανάλογη της εν δυνάμει τεράστιας δυναμικής του.

Είναι πράγματι πλεονασμός να περιγράψει κανείς την εμβέλεια, τη δυναμική αλλά και τις προσδοκίες μίας τέτοιας Δομής  που «εγκαταβιεί» στην γενέτειρα του Μεγάλου Ευεργέτη της Ανθρωπότητας. Απλώς μπορεί να αναλογιστεί την τύχη του τόπου και το βάρος της ευθύνης για να ανταποκριθεί  στην οργάνωση, λειτουργία και κυρίως στη διαφύλαξη του  κύρους που μία τέτοια Δομή έχει ως εκ της «γεννήσεώς της» ως εφόδιο και βάρος. Γιαυτό απαιτείται σύνεση, ανοικτά μυαλά και σοβαρότητα και κυρίως ανοικτά μάτια και κεραίες για να απλωθεί η δράση του Ινστιτούτου, υπό το φως της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης.  

Δεν θα σταθώ στο παρελθόν. Έγιναν λάθη και επικράτησαν μεμψίμοιρες αδυναμίες. Κάποια από τα λάθη δεν είναι πλέον αναστρέψιμα όπως ο τρόπος και το περιεχόμενο της αποκατάστασης του Σπιτιού του Γεωργίου Παπανικολάου.  Δεν θα σταθώ και στις ιστορικές ευθύνες εκείνων που είχαν την πρωτοβουλία. Ο καθένας κρίνεται και από τη διαχείριση της συγκυρίας. Σήμερα πρέπει να στοχαστούμε έναν καινούργιο κόσμο. Σήμερα πρέπει να κοιτάξουμε μόνο μπροστά και κυρίως να αξιοποιήσει ο καθένας την σοφία των λαθών και των αδυναμιών του και να την μετατρέψει σε σύνεση και θετική εμπειρία, σε σοφία δράσης και τολμηρής ευθύνης.

Στη διάρκεια του ενός και πλέον έτους που μετείχα  στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Γεώργιος Παπανικολάου ορθά διαγνώσαμε το χρέος να ξαναπιάσουμε το νήμα της αποστολής του έτσι ώστε να ξαναγεννηθεί και η προσδοκία της τοπικής κοινωνίας στην αναπτυξιακή του υπεραξία την οποία έτσι και αλλιώς έχει ανάγκη ο  τόπος, η οικονομία του και η κοινωνία.  Η επανασύσταση του Επιστημονικού Συμβουλίου, αυτή την φορά με ενεργητικότητα και αυτονομία στο επιστημονικό και λειτουργικό πεδίο, ήταν το πρώτο ζητούμενο. Η προσαρμογή του Καταστατικού στην αποστολή που είχε το Ινστιτούτου από την ίδρυσή του ήταν το δεύτερο ζητούμενο. Η διαμόρφωση μίας ζωντανής θεσμικής και κοινωνικοπολιτικής σχέσης με την τοπική κοινωνία της Κύμης και της ευρύτερης περιοχής είναι το τρίτο ζητούμενο. Βήματα έγιναν σημαντικά χωρίς να περισσέψουν τα λάθη. Ο δρόμος  για την δυναμική αφετηρία του Ινστιτούτου είναι ακόμη μακρύς και δύσβατος.

Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή του Ινστιτούτου στο Επιστημονικό Μνημόσυνο της 19^ης Φεβρουαρίου 2016 μπορεί να είναι ορόσημο για να αντιληφθούμε όλοι ότι η ακτινοβολία του Ινστιτούτου είναι μεγαλύτερη από εκείνη που θαμπώνει την υπερηφάνεια του τόπου μας και απαιτεί μεγαλύτερη ευθύνη, πολιτική και διαχειριστική υπευθυνότητα και κυρίως στρατηγικό σχέδιο με ορατά βήματα, μεθοδικότητα, λογοδοσία, διαφάνεια, μετρήσιμα αποτελέσματα. Αν αναλογιστούμε ότι αντίστοιχα ορόσημα του παρελθόντος μεγαλύτερης εμβέλειας όπως οι τριήμερες εκδηλώσεις σε Αθήνα και  Κύμη, το 1983, στο εορτασμό του Έτους Παπανικολάου (100 χρόνια από την γέννησή του) πήγαν χαμένα,  κατανοούμε ότι ο δρόμος δεν υπάρχει εάν δεν χαραχθεί με τις παραπάνω προϋποθέσεις!!!

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι, καλώς ή κακώς, το Ινστιτούτο ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση και  αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό ως θετική πρόκληση για να αρθεί η τοπική αυτοδιοίκηση στο ύψος της ευθύνης και να διαφυλάξει, για λογαριασμό της τοπικής κοινωνίας, τόσο το κύρος όσο και το «δώρο» για την Κύμη και την Εύβοια γενικότερα. Συνεπώς οφείλει να αναδείξει την ικανότητά της για αυτή την αποστολή χωρίς να παραμελήσει την διαφύλαξη της διοικητικής της αυτοτέλειας και της θεσμικής και πολιτικής της αυτονομίας. 

Εγγύηση για όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι η ενεργή συμμετοχή και άμεση παρακολούθηση των διοικητικών και επιστημονικών δραστηριοτήτων του Ινστιτούτου από την ίδια την ενεργή τοπική κοινωνία της Κύμης μέσα από έναν δυναμικό Όμιλο φίλων του Ινστιτούτου Γεώργιος Παπανικολάου.

Να λοιπόν μία ευκαιρία να ξεφύγει η Κύμη και η ευρύτερη περιοχή από την εσωστρέφεια και την επαρχιώτικη νοοτροπία και κυρίως από την πολιτική μιζέρια για να χαράξει νέους δρόμους κοινωνικής και πολιτικής ανάπτυξης γύρω από έναν «τοπικό αναπτυξιακό πόρο» τεράστιας, παγκόσμιας, εμβέλειας. 

Ο πενιχρός απολογισμός της Π.Ε. Εύβοιας

Σχόλιο του Δημήτρη Κατσούλη

Με ιδιαίτερη προσοχή διαβάσαμε την τοποθέτηση του Αντιπεριφερειάρχη της Π.Ε. Εύβοιας  σχετικά με το μερίδιό του στον Απολογισμό της Περιφερειακής Αρχής που αφορά την Εύβοια.

Ενώ αναφέρεται αρχικά σε τρείς άξονες δράσης, ουσιαστικά απαριθμεί τα «επιτεύγματα» στον ένα μόνο, στα τεχνικά έργα. Τίποτε δεν έχει να πει για την εσωτερική και την  εξωστρεφή λειτουργία της περιφερειακής διοίκησης αλλά ούτε και για την – πράγματι εκτός πεδίου αρμοδιοτήτων ως προς την κοινωνική φροντίδα- δράση στην κοινωνική πολιτική, την στήριξη της επιχειρηματικότητας και την τόνωση της απασχόλησης. Σημαίνει άραγε ότι είναι πενιχρός ο απολογισμός σε αυτούς τους τομείς ή μήπως ότι ακόμη δεν αναλήφθηκαν πρωτοβουλίες; Ότι και να συμβαίνει ο πρώτος χρόνος της θητείας τους υπήρξε πλούσιος σε συνθήματα, νεολογισμούς και διακηρύξεις και πάμπτωχος σε αποτελέσματα.

Έτσι περιορίζεται στον άξονα των τεχνικών έργων.

Προχώρησαν αρκετά από όσα είχαν ξεκινήσει. Είτε αυτά είναι κρατικής αρμοδιότητας (π.χ. Νοσοκομείο Χαλκίδας) είτε περιφερειακής ή ευθύνης της Διαχειριστικής Αρχής. Ασφαλώς έγιναν και οι συντηρήσεις των οδικών αξόνων, ολοκληρώθηκαν λιμενικά έργα της προγραμματικής περιόδου 2007-2014 ενώ νέα έργα δεν έχουν ακόμη δρομολογηθεί αφού τώρα αναμένεται η έναρξη του τρέχοντος προγράμματος.

Με άλλα λόγια η πεπατημένη αναγορεύεται σε επιτυχία και εξωραϊζεται με επικοινωνιακές κορώνες. Κανένα ουσιαστικό βήμα στην περιφερειακή ανάπτυξη, κανένα ουσιαστικό βήμα στην αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων της περιφερειακής οικονομίας, της φτωχοποίησης και της ανεργίας. Επειδή όμως όλα αυτά απαιτούν σχέδιο, πόρους και κυρίως ικανότητα διακυβέρνησης ας συμφωνήσουμε ότι ο φετινός χρόνος και ο επόμενος είναι η «αρένα» όπου θα δοκιμαστούν τα λόγια και τα συνθήματα και θα μετρηθούν οι δράσεις και τα αποτελέσματα. Πλην όμως η καλή ημέρα φαίνεται από το πρωί και δεν είναι και τόσο καλή….

Η Περιφέρεια, συνολικά αλλά εν προκειμένω στην Εύβοια, συνεχίζει να δουλεύει κατά περίπτωση, συγκυριακά και κυρίως με προφανές κριτήριο τον παραγοντισμό και την ανανέωση των πελατειακών σχέσεων. Με την παλιά δοκιμασμένη τεχνική που θολώνει τα νερά για να κρύψει την παντελή έλλειψη σχεδίου και κυρίως βούλησης να προχωρήσουν τομές και αλλαγές τόσο στην οργάνωση και τη διάταξη του ανθρώπινου δυναμικού όσο και στην ποιότητα και τον προσανατολισμό των περιφερειακών πολιτικών.

Ας ελπίσουμε ότι ο επόμενος απολογισμός θα είναι ουσιαστικός, πλήρης αποτελεσμάτων και περισσότερο κοντά στην ειλικρίνεια. Κυρίως όμως να αντικαθιστά  την ευφράδεια του επικοινωνιακού λόγου με την ποιότητα και την ικανότητα της διακυβέρνησης.

Εξορυκτικές δραστηριότητες, ανάπτυξη και τοπικές κοινωνίες

Ρένα Κλαμπατσέα 

Αναδημοσίευση από http://oikotrives.gr/, 31 Μαρτίου  2013

Ο ορυκτός πλούτος θεωρήθηκε στο παρελθόν και συνεχίζει έως σήµερα –σε πολλές περιπτώσεις– να θεωρείται «προνόµιο» και «ευλογία» ενός τόπου. Σύγχρονες τοπικές κοινωνίες συχνά διαφοροποιούνται, προβάλλοντας σειρά λόγων – κυρίως περιβαλλοντικών. Η τοπικότητα σε αντίστιξη µε την εθνική εµβέλεια και την παγκόσµια αγορά επαναπροσδιορίζεται υπό το πρίσµα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της αξιοποίησης των ανθρώπινων πόρων. Η «ανωριµότητα» των τοπικών κοινωνιών και η «όψιµη» σωτηρία «εκ των άνω» ή «εκ των έξω» αναδεικνύονται όλο και συχνότερα σε βασικά επιχειρήµατα, συνηγορώντας αντιστοίχως στις διαφορετικές απόψεις του τρόπου διαχείρισης / αξιοποίησης / εκµετάλλευσης του ορυκτού πλούτου των περιοχών αυτών. Η «αναπτυξιακή» προοπτική τέτοιων περιοχών µοιάζει να αντιστρατεύεται στη διατήρηση των τοπικών χαρακτηριστικών τους, της διαµορφωµένης «ταυτότητάς τους», επικαλούµενη το εθνικό συµφέρον.

Συχνά αναδύονται «αναπτυξιακά» διλήµµατα εγκλωβισµένα σε ένα φάσµα «αντίπαλων» εναλλακτικών προτάσεων που κινούνται µεταξύ της «σωτήριας οικονοµικά επένδυσης για εξορυκτικές δραστηριότητες» που εξασφαλίζει θέσεις εργασίας και της προστασίας των φυσικών πόρων, του τοπίου και των λοιπών χαρακτηριστικών της περιοχής σχετικού επενδυτικού ενδιαφέροντος. Μέθοδοι και τεχνικές αξιολόγησης της επικρατέστερης πρότασης επιστρατεύονται για να αποδείξουν το «σωτήριο» ή το «καταστροφικό» αποτέλεσµα του σχετικού εγχειρήµατος. Ο ισχύων και ο υπό µεταρρύθµιση χωρικός σχεδιασµός φαίνεται ότι προτάσσει την «επιχειρηµατική» διάσταση του θέµατος. Οι θεσµοθετηµένες διαδικασίες fast track για την «επιτάχυνση και διαφάνεια υλοποίησης στρατηγικών επενδύσεων» λειτουργούν στην κατεύθυνση της παράκαµψης εµποδίων περιβαλλοντικού και κοινωνικού χαρακτήρα που αναδεικνύουν συχνά πρωτοβουλίες και συλλογικότητες.

Ο ορυκτός πλούτος ως εφήµερο τοπικό προνόµιο

Το «προνόµιο» περιοχών υπό την έννοια της ύπαρξης ενός φυσικού πόρου δυνάµει αξιοποιήσιµου/εκµεταλλεύσιµου, έχει απασχολήσει επί δεκαετίες το διάλογο περί «ανάπτυξης» σε διεθνές επίπεδο, από τα βρετανικά ανθρακωρυχεία του ’60, έως το πόνηµα του Δ. Μπάτση, από το Λαύριο και το Μαντούδι του ’80 έως τη σύγχρονη Rosia Montana, την Γκιώνα, την Οίτη και τη Χαλκιδική. Η µονοδιάστατη εξάρτηση από την εξορυκτική δραστηριότητα και τον τοπικό πόρο-«προνόµιο» έχει καταλήξει, σε πολλές περιπτώσεις, σε τροχοπέδη µιας βιώσιµης και κοινωνικά δίκαιης αναπτυξιακής προοπτικής τέτοιων «ευλογηµένων» τόπων. Το αρχικό «προνόµιο» / τοπικό συγκριτικό πλεονέκτηµα µετατράπηκε σε καταλυτικό µοχλό «αναπτυξιακής παθογένειας» περιοχών, ειδικά δε στις περιπτώσεις που η εξορυκτική δραστηριότητα απορρόφησε µεγάλο τµήµα του δυναµικού των λοιπών παραγωγικών ασχολιών. Η χαρακτηριστική περίπτωση του Μαντουδίου µε ποσοστό ανεργίας άνω του 70% το 2000 µετά την παύση εξόρυξης του λευκολίθου, συνηγορεί στις δραµατικές συνέπειες που προκύπτουν από την εξασφάλιση προσωρινών θέσεων εργασίας που µακροπρόθεσµα όµως, όπως έχει αποδειχθεί, λειτουργούν ανασταλτικά στη δηµιουργία µονιµότερων και περισσότερων, υποθηκεύοντας την οποιαδήποτε κοινωνική απόδοση από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων.