O Γιάννης Τζαβάρας για την χωροθέτηση του λιμανιού της Χακίδας

Στην πολιτική συγκέντρωση των ΚΟ Χαλκίδας του ΚΚΕ την Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Τζαβάρας, υποψήφιος Δήμαρχος Χαλκιδέων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στην ομιλία του αναφέρθηκε σχετικά με τους σχεδιασμούς για τη χωροθέτηση του Λιμανιού της Χαλκίδας. 

«Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να εξασφαλίσουν απρόσκοπτα την κερδοφορία τους και στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας και της Εύβοιας, κάνουν τους σχεδιασμούς τους, έχουν προσδιορίσει τις ιεραρχήσεις τους για τους κλάδους και τομείς που θα πάρουν προβάδισμα στην κούρσα του ανταγωνισμού και της επιδιωκόμενης ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η όλη συζήτηση που έχει ανακινηθεί σχετικά με τη χωροθέτηση του λιμανιού της Χαλκίδας, στη βάση του στρατηγικού σχεδίου του ΟΛΝΕ. Είναι χαρακτηριστική η σύμπλευση όλων των αστικών δυνάμεων, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, γεγονός που ομολογήθηκε και στο πρόσφατο περιφερειακό συμβούλιο που η εισήγηση της περιφερειακής αρχής συνδιαμορφώθηκε από τις άλλες παρατάξεις, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχέδιο αυτό, αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου σχεδιασμού εξυπηρέτησης των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου που περιλαμβάνει ανάμεσα σε άλλα:

•             Το Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης Οινόφυτα που προωθεί ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας με πλήρη σύμπνοια της Περιφέρειας.

•             Τις προτάσεις για το λιμάνι της Χαλκίδας (και σύνδεση για τη γρήγορη μεταφορά εμπορευμάτων με τη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων).

•             Τις σκέψεις για διασύνδεση με την Κύμη και πιθανά για στρατιωτικούς σκοπούς, μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο που μυρίζει μπαρούτι με τεράστιες τις ευθύνες της κυβέρνησης και σύμπνοια των κομμάτων του κεφαλαίου στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης της χώρας, με αποτέλεσμα τη βαθύτερη εμπλοκή στους σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, που βάζει σε τεράστιους κινδύνους τον Ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς.

•             Τις αλλαγές στην εκπαίδευση και προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου με συγχώνευση τμημάτων του ΤΕΙ Ψαχνών με το ΕΚΠΑ, δημιουργία νέων σχολών όπως π.χ. τη διαχείριση λιμένων και τη δημιουργία της «Τεχνόπολις Ευρίπου» που ουσιαστικά αφορά την ανάπτυξη έρευνας για λογαριασμό των βιομηχάνων της περιοχής. Και όσοι έχουν ξεχυθεί να διαφημίζουν ότι ήρθε η αναβάθμιση και θα πέσει χρήμα, ας πάνε μια βόλτα από τις σχολές του ΕΚΠΑ να δουν τις συνέπειες της υποχρηματοδότησης σε προσωπικό, υποδομές, συνολικά στη λειτουργία του.

•             Την τουριστική αναβάθμιση της περιοχής, που τις συνέπειες τις βιώνουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι με τη δουλειά χωρίς ρεπό, με την ανασφάλιστη εργασία να οργιάζει και τη τζάμπα δουλειά με την ταμπέλα της πρακτικής άσκησης να γενικεύεται.

Είναι φανερό, ότι αυτό το σχέδιο ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη διείσδυση του μεγάλου κεφαλαίου.

Για ιδιωτικοποιήσεις.

Για την υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες (ΣΔΙΤ), που τις συνέπειες από ανάλογες χρήσεις (π.χ. διόδια τις ζούμε).

Για αλλαγή χρήσεων γης σε όφελος μονοπωλίων που κινούνται στο χώρο του τουρισμού και της κατασκευής συγκροτημάτων κατοικιών.

Για εμπορευματικούς σταθμούς ακόμη και για εγκαταστάσεις επισκευής και συντήρησης πλοίων με ξεχωριστή στρατιωτική σημασία.

Ανοίγει το δρόμο για μελέτες στο πλαίσιο ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού που ικανοποιεί την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές, τον τουρισμό, άλλους κλάδους ακόμη και στρατιωτικές επιδιώξεις.

Στρώνει το δρόμο σε κερδοφόρες εργολαβίες. Επιταχύνει στην παρέμβασή τους για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου της Εύβοιας που χρόνια τώρα παραμένει σε άθλια κατάσταση και οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν επενδύσεις, όπως πρόσφατα με την άναρχη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στη Νότια Εύβοια.

Δημιουργεί προϋποθέσεις για άφθονη δημαγωγία και υποσχέσεις και για βαρύγδουπα λόγια και μεγαλοστομίες που ακούστηκαν στη σχετική συζήτηση. Πάντα με ορίζοντα δεκαετιών…

Ενώ οι εργαζόμενοι γενικά -και ειδικότερα όσοι εργάζονται στα λιμάνια- θα ζουν με μισθούς καθηλωμένους, κατά πολύ αναντίστοιχους από την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας, με την ψαλίδα κερδών – μισθών συνεχώς να μεγαλώνει, με εργαλεία τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την εντατικοποίηση και τρομοκρατία, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Ενώ στον αέρα παραμένουν οι συνάδελφοι από τον πρώην Τσαούσογλου, τα Τσιμέντα Χαλκίδας.

Είναι χαρακτηριστικό πως κανείς δεν μιλάει για την προέλευση των οικονομικών πόρων που θα χρειαστούν. Όλοι τους στηρίζονται στις ιδιωτικές επενδύσεις, σε προγράμματα της ΕΕ και στην εμπορευματική αξιοποίηση των έργων και των υπηρεσιών που θα προκύψουν.

Ωστόσο, η συζήτηση που έχει ανοίξει, την ίδια στιγμή αποτυπώνει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής. Το γεγονός ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για φιλολαϊκή ανάπτυξη με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με τους ανθρώπους του μόχθου ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν με τα χέρια και το μυαλό τους.

Έχουμε τη θέση ότι η χώρα μας, όπως και η Εύβοια, και πιο συγκεκριμένα η ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, έχει μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, έμπειρο, πολυάριθμο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες που είτε ασφυκτιούν είτε καταστρέφονται για το κυνήγι του κέρδους.

Με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με τον πλούτο να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός για ισόρροπη ανάπτυξη που να αξιοποιήσει και να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής.

Να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, εξαλείφοντας την ανεργία και ελαχιστοποιώντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγική δραστηριότητα, μέτρα για την προστασία της υγιεινής και ασφάλειας, για την υγεία των εργαζομένων και του λαού.

Ο χωροταξικός σχεδιασμός, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η περιοχή μας, η ανάπτυξη ασφαλούς οδικού δικτύου, η εξασφάλιση της αναψυχής και τουρισμού, έργα υποδομής που θα έδιναν ανάσα με θέσεις εργασίας, οι παραγωγικές μονάδες που είναι χρήσιμες για προϊόντα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, μπορούν να μπουν στην υπηρεσία του λαού μας και όχι της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας των ομίλων.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο τουρισμός, η αναψυχή, η ελεύθερη πρόσβαση στα πολιτιστικά τοπία και μνημεία, η γνωριμία με την ιστορία του τόπου μας θα είναι δικαίωμα του λαού και όχι πανάκριβο εμπόρευμα και πολυτέλεια για λίγους.

Σε τέτοιες συνθήκες ο χωροταξικός σχεδιασμός μπορεί να εξασφαλίζει επαρκής, ασφαλείς, ευρύχωρες, κατάλληλες λαϊκές κατοικίες, επαρκείς υποδομές κοινής ωφελείας (π.χ. αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, υποδομές κοινωνικών υπηρεσιών κ.α.), νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ελεύθερους χώρους που να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών του λαού. Γρήγορες, φθηνές και ασφαλείς μεταφορές για τους εργαζόμενους στον τόπο εργασίας και αναψυχής, πραγματική πρόσβαση στη θάλασσα και τους ορεινούς όγκους για ανάπαυση, ασφαλή κτίρια και υποδομές των εργασιακών χώρων».